Maximale leeftijd: 700.
Lengte: 1.70-2.20 meter.
Morele categorie: nachtwezen.
Fysieke kenmerken: lang, grijze huid.
Geestelijke kenmerken: arrogant, zwijgzaam, conservatief, sluw.
Gemiddeld cijfer voor uiterlijk: 6.9.

Nachtelfen zijn donkergekleurd, meestal grijs tot donkergrijs. Op hun voorhoofd, in een lijn met de neusbrug zitten soms inktzwarte vlekken, die samen een uniek patroon vormen. Ze hebben oren die uitlopen in een punt. Die punten zijn pikzwart. Hun haar heeft kleuren variërend van helemaal wit tot helemaal zwart. De huidskleur is vaak wat grijs maar kan verschillen.
De ogen en oren van nachtelfen zijn scherper dan gemiddeld. Verder zijn ze vlug en wendbaar en hebben ze een vrijwel geluidloze pas.

Nachtelfen zijn arrogante, sluwe myrofas. Ze beschouwen zichzelf als het beste ras. Ze worden door andere myrofas vaak gezien als kil, gemeen en nietsontziend. Medelijden is een woord dat niet in hun woordenboek voorkomt. Het zijn – zoals de meeste elfen – zwijgzame wezens, die hun emoties noch hun gedachten geneigd zijn te delen. Ze zijn intelligent en trouw aan hun gezin.
Nachtelfen hebben moeite met veranderingen. Ze houden ervan als zaken bij het oude blijven. Ze zijn trots en koppig en niet altijd geneigd om hun fouten toe te geven.
Nachtelfen verschillen onderling nogal. Sommige nachtelfen zijn erg gefocust op het zuiver houden van het ras en van de nachtelfgewoonten. Anderen zijn soepeler, bekijken de zaken meer praktisch. Dit uit zich bijvoorbeeld in de omgang met andere rassen en met wel of niet deelnemen aan de grotere myrofaswereld. De afkomst en geboorteplaats kan hierbij een rol spelen, de opvoeding en de ouders, etc.
Doorgaans worden ze gezien als nachtwezens.

De meeste nachtelfen wonen in Tenuri-gebied (Noorwegen), Skalatin en Hazdor. Verder bestaan er leefgemeenschappen van nachtelfen langs de kusten van West-Europese landen. Deze zijn vaak ontstaan uit de rooftochten die door Tenuri-Vikingen werden gehouden.

Nachtelfen dienen Cerce, godin van de nacht, maan, zilver en de jacht.

Nachtelfen zijn al heel vroeg in de geschiedenis afgescheiden van de landelfen. Over hun ontstaan bestaat deze mythe:
Er was een familie met twee broers, Ewàsarýl en Olachiòw, oppermachtig en ongeëvenaard in magische kunsten. In hun jonge jaren waren ze hechte broers die alles met elkaar deelden, maar naarmate ze ouder werden, en ze de verschillen in hun levensovertuigingen ontdekten, groeiden ze uit elkaar. Lange tijd gingen ze hun eigen gang en lieten elkaar ongemoeid, maar op de trouwdag van hun jongere zuster kwam het tot een treffen. Olachiòw wilde zijn zuster een dozijn andere myrofas geven om naar haar eigen goeddunken uit te buiten. Een cadeau dat zijn broer Ewàsarýl ontzettend stak.
Dit verschil van mening groeide uit tot een jarenlange twist. Uiteindelijk daagde Ewàsarýl zijn broer Olachiòw uit voor een duel. Het was een van de machtigste duels die ooit is uitgevochten, in het huidige dal van Ewàsarýl, vernoemd naar een van de broers. Ewàsarýl boekte de overwinning op het nippertje, maar spaarde zijn oudere broer. Olachiòw echter kwam terug op zijn verlies. Toen hij kwam om zijn broer zogenaamd eer te bewijzen, stak hij Ewàsarýl in het hart met het giftigste gif: ssamalrratth. Terwijl hij stierf, vervloekte Ewàsarýl zijn broer en heel diens huis. En Olachiòw vluchtte weg en leefde een verstoten bestaan dat zich voornamelijk ’s nachts afspeelde…
Nachtelfen worden op grond van deze mythe vaak aangeduid door landelfen als 'Vervloekten' of 'Gemerkten'. Op hun beurt noemen nachtelfen de landelfen vaak 'Zwakken' of 'Geringen'.

De gewoonten van nachtelfen verschillen per land:
In Tenuri-gebied leven de nachtelfen in clanverband en zijn ze verwikkeld in kleine onderlinge oorlogjes om de macht en om grondgebied.
In Skalatin vormen de nachtelfen één van de rassen in het land. Ze hebben regelmatig conflicten met de andere rassen in het land, de phaosfeeën en vampieren. Aangezien Skalatin de Akte der Myrofas Gerechtigheden heeft getekend, zijn de nachtelfen gedwongen om zich als relatief keurige burgers te gedragen. Zaken als slavernij of het doden van myrofas van een ander ras zijn in Skalatin verboden.
In Hazdor vormen de nachtelfen het grootste ras. De nachtelfen regeren met harde hand over hun mede-landgenoten die geen nachtelfbloed hebben. Vampieren en phaosfeeën zijn tweederangsburgers en landelfen, weerwolven en mensen zijn in Hazdor hun leven niet zeker. Slavernij is een gewoon verschijnsel.
De nachtelfen die niet uit Tenuri-gebied, Skalatin of Hazdor komen passen hun leefgewoonten aan aan de zeden in het land, voorzover dat gewenst en praktisch is. Binnen hun gebieden gelden hun eigen wetten, maar zij dienen zich ook aan de wetten in het land te houden.

Tussen landelfen en nachtelfen ligt een diepgewortelde vete, die teruggaat op de hierboven beschreven Broedertwist der Elfen. Beide rassen kunnen elkaar niet uitstaan. Deze vete heeft al tot een groot aantal grote en kleine conflicten geleid, waaronder de Drielandenoorlog. In de eerste eeuwen na de Twist was er tussen sommige nachtelfen en landelfen nog wel contact. De vijandigheid was niet overal even groot en het kwam zelfs voor dat nachtelfen en landelfen trouwden en samen kinderen kregen. Dit verklaart ook waarom sommige nachtelfen zwart haar hebben en weinig gezichtsmarkeringen. Tegenwoordig zijn dit soort verbindingen ongebruikelijk. Er wordt op neergekeken met een grote verachting. Sterker nog, in de meeste gevallen is een dergelijk gemengd paar zijn leven niet zeker.
Nachtelfen kijken op alle andere myrofas neer, maar nog meer op mensen. Ze zijn van mening dat elfen niets voor niets eerder op de wereld waren en daarom superieur zijn aan mensen. Om die reden hebben ze weinig moeite met het onderdrukken en doden van mensen.

Nachtelfen houden zich met allerlei zaken bezig. Sommige storten zich op de wetenschap, anderen leiden een leven als kasteelheer en weer anderen dienen in het leger. Nachtelfen zijn over het algemeen sterk magisch begaafd, waardoor er een groot aantal nachtelfmagiërs op de wereld rondloopt.
Omdat ze van nature snel en wendbaar en er hun eigen morele waarden op nahouden, zijn nachtelfen ook terug te vinden als spion of moordenaar of in andere criminele ‘functies’.
Nachtelfen krijgen gemiddeld 1 of 2 kinderen. Ze verouderen erg langzaam, zodat een nachtelf pas rond zijn zestigste jaar volwassen kan worden genoemd. Uiteindelijk kunnen nachtelfen een leeftijd van 700 tot 800 jaar bereiken.