Mensenmagie is het vermogen van sommige mensen om met behulp van magie de werkelijkheid te manipuleren. Mensenmagie wordt ook wel toverkunst of hekserij genoemd. Tovenaars en heksen weten vaak hoe de magie werkt, maar niet waarom het zo werkt. De aanleg voor magie is erfelijk, maar slaat vaak generaties over.

De weinige mensen die magisch begaafd zijn, hebben net als myrofas een magiekern. Deze magiekern maakt een andere soort magie aan dan de magiekern van een myrofas. Het aanmaken van deze magie gebeurt traag, waardoor een tovenaar of heks die magie gebruikt heeft lang moet wachten voor deze weer op peil is.

Wanneer een mens magie gebruikt, maakt hij contact met zijn magiekern en stuurt de magie met behulp van woorden. Het oproepen van de magie gebeurt bij het grootste deel van de tovenaars en heksen onbewust. Zodra de magie het lichaam van de tovenaar of heks heeft verlaten, begint het af te breken en wordt zo steeds zwakker. Dit proces gaat echter veel langzamer dan bij een myrofas, waardoor mensenmagie dan ook een veel langduriger effect heeft.

Soms gebeurt het dat een tovenaar of heks alle magie afstaat aan bijvoorbeeld een bezwering of amulet. Dit betekent dat hij geen magische krachten meer heeft en dat de magie zal blijven bestaan totdat deze geactiveerd is of totdat het uit zichzelf is afgebroken. Mocht de tovenaar of heks sterven, zal de magie in dit geval blijven bestaan.

Mensenmagie die in contact komt met myrofasmagie, zal botsen en onvoorspelbare, vaak dodelijke gevolgen hebben.

De mensenmagie vertakt zich in vijf verschillende ondersoorten.

Deze magietak wordt ook wel vervloekingen genoemd. Het is een erg ritualistische vorm van magie, wat betekent dat er voor een bezwering vaak een uitgebreid patroon van handelingen en woorden nodig is. Hoe ingewikkelder of krachtiger een bezwering is, hoe uitgebreider het bijbehorende ritueel is en hoe langer de voorbereiding dus ook duurt. Regelmatig werken meerdere tovenaars samen aan één bezwering.

Sommige heksen kunnen magie binden aan voorwerpen. Zo’n magisch voorwerp wordt een amulet of talisman genoemd en is bijna altijd bedoeld voor goedaardige doeleinden, zoals het afweren van een ziekte of het verlichten van pijn. Er bestaan ook kwaadaardige amuletten, bijvoorbeeld met als doel iemand pijn te doen of te doden.

Dit is de magietak die door veel heksen wordt uitgeoefend. Bij toverdranken wordt heel veel gebruik gemaakt van kruiden, waardoor het onderscheid tussen een gewone kruidendrank en een toverdrank vaak erg onduidelijk is. De magie in een toverdrank is vaak instabiel, waardoor een heks veel ervaring nodig heeft om een goede toverdrank te maken. De meest gebruikelijke toepassingen van toverdranken zijn vergiffen en medicijnen.

De oudste magietak is de natuurmagie, maar het wordt maar door weinigen meer beoefend. Tovenaars die zich hier mee bezighouden worden ook wel druïden genoemd. Bij natuurmagie worden het weer, de gewassen en soms de dieren beïnvloed. In de praktijk wordt deze vorm van magie voornamelijk gebruikt om gewassen beter te laten groeien. Er zijn enkele tovenaars geweest die zo bedreven waren in deze magietak, dat zij invloed konden uitoefenen op weerwolven en hen konden dwingen in tanna te blijven of juist in attanna te gaan.

Dit is de meest obscure en onbekendste vorm van mensenmagie. Er zijn zeer weinig tovenaars die zich hier mee bezig houden, hoewel er wel met enige regelmaat mensen opduiken die zich als dodenbezweerders voordoen. De tovenaars die zich met dit soort magie bezighouden, onderhouden vaak contact met geesten. Machtige dodenbezweerders kunnen een vampier beheersen. Een tovenaar die zich met necromantie bezighoudt, loopt een grote kans door vampieren opgejaagd en gedood te worden.

Onder heksen komt het regelmatig voor dat zij zich bezighouden met zowel amuletten als toverdranken. Bij tovenaars komt het nauwelijks voor dat er twee magietakken worden gecombineerd. Als dit al het geval is, dan worden bezweringen gecombineerd met natuurmagie of necromantie

Natuurmagie en necromantie kunnen nooit door dezelfde tovenaar beheerst worden.

Een man die magie uitoefent wordt een tovenaar genoemd en een vrouw die zich met magie bezighoudt wordt een heks genoemd. Er is een duidelijk onderscheid in wat tovenaars en heksen kunnen. Tovenaars zijn vaardig in natuurmagie of necromantie en heksen zijn vaardig in het maken amuletten of toverdranken. Er zijn zowel tovenaars als heksen die aanleg voor bezweringen hebben, maar in de praktijk is het merendeel van de mensen die zich hier mee bezighouden man.

Mensenmagie is van zichzelf niet zwakker of sterker dan myrofasmagie, maar in de praktijk is een magiër over het algemeen magisch gezien veel sterker dan een tovenaar of heks. Dit komt door een aantal zaken.

Myrofas hebben veel kennis over hoe hun magie werkt en waarom dit zo is. Magiërs kunnen goede opleidingen volgen, waarin ze alles kunnen leren wat er bekend is over hun magie. Tovenaars en heksen hebben daarentegen heel weinig kennis over hun magie. Als ze geluk hebben, kunnen ze wat leren van een familielid of een andere tovenaar of heks. Doordat de magie regelmatig generaties overslaat, hebben veel magisch begaafde mensen niemand die hen iets kan leren over hun magie. Hierdoor moeten zij door uitproberen zelf ontdekken wat ze kunnen.

Tovenaars en heksen kunnen hun magie zelden vrijelijk uitoefenen. Veel heksen zijn door andere mensen gedood, veelal uit angst en onbegrip. Er zijn ook veel magisch begaafde mensen gedood door myrofas, die hen als een bedreiging zagen. Er zijn veel tovenaars en heksen die experimenteren met hun magie, zonder dat daar een ervaren tovenaar of heks bij is. Deze experimenten hebben soms dodelijke gevolgen. Doordat velen zich niet goed kunnen ontwikkelen of de dood vinden, zijn er maar weinig machtige en ervaren tovenaars en heksen.

Veel myrofasrassen zijn fysiek of mentaal sterker dan mensen en worden vaak ook veel ouder. Myrofas verkeren wat dat betreft vaak in een betere omgeving om magie te beoefenen dan mensen.