Magische elixers worden veelal aangeduid met de benaming 'toverdranken'. Dit is echter onjuist, de juiste benaming is 'magische elixers'. Een magiër die zich in magische elixers gespecialiseerd heeft noemt men een elixiër.
Elixiërs zijn altijd gespecialiseerd in de magiemodus wilsmagie. Zonder wilsmagie zijn magische elixers volledig onmogelijk.

Magische elixers zijn opgebouwd uit:

• een basiselixer/baelix (een vloeistof met diverse ingrediënten) plus
• een magische activering van het basiselixer (maelix)

De magische activering bestaat meestal uit een elixerspreuk, maar er kan ook een arkaancirkel worden gebruikt om magie aan een elixer toe te voegen.
Eventueel kan dit standaardrecept nog worden uitgebreid met:

• een personalisering (pelix)
• een dubbele activering (daelix)

Magische elixers zijn een volledig eigen tak van magie, sterk verwant aan wilsmagie vanwege de toepassing daarvan binnen de elixer-magiebinding. De theorieën achter magische elixers verschillen op cruciale punten volledig van de andere magiemodi, voornamelijk daar waar het de spreuken en de betekenis en/of (magische) kracht van de gebruikte ingrediënten betreft.
Magische elixers komen voor in vier vormen:

Een elixer ook wel basiselixer of baelix genoemd, is een (kruiden)drank zonder magische activering. Het heeft daardoor geen, of hooguit zwakke natuurlijk magische krachten die snel afnemen. Baelix worden onder andere gebruikt en gefabriceerd als medicijnen, als kruidentheeën, drugs en als alcoholische dranken - deze praktijk bestaat ook bij mensen. Een baelix bestaat uit één of meerdere werkzame ingrediënten opgelost in een vloeistof, de zogenaamde 'draagvloeistof'.
Als draagvloeistof worden gebruikt:

• water
• alcohol
• lichaamssappen
• vruchten- & plantensappen
• oliën
• kwik

Werkzame ingrediënten worden uit elk mogelijk element verzameld of gewonnen.

Een magisch elixer of maelix is een baelix dat is geactiveerd met een elixerspreuk of andere magiebinding. Maelix zijn magisch tot sterk magisch. De magie is in de drank gevangen en neemt daardoor niet of zeer langzaam af.

Een gepersonaliseerd elixer of pelix is een maelix dat na activering nog één of meer extra ingrediënten krijgt om de drank op één persoon toepasbaar te maken. Zonder de personalisering werkt een pelix niet of heeft een dodelijk effect, afhankelijk van de kracht van de ingesloten magie. Hoe sterker de magie, hoe groter de kans dat het elixer dodelijk werkt bij misbruik.
Dranken die het uiterlijk van een specifiek persoon nabootsen zijn altijd pelix.

De laatste vorm van elixers is een elixer met dubbele activering of daelix. Een dalix is altijd een pelix waarvan de magie nog bijgestuurd moet worden na de toevoeging van de personalisatie. Dit zijn meestal dranken die een sterk magisch extra ingrediënt bevatten, zoals bloed, speeksel, etc. Zonder de dubbele activering werkt een daelix niet, of is zelfs dodelijk, volgens hetzelfde principe als de pelix: hoe sterker de ingesloten magie, hoe groter de kans dat het elixer dodelijk werkt.

De binding van een elixer aan magie wordt verkregen door het elixer in een bepaalde staat te brengen (prepareren), en in contact te brengen met magie. Voor elke wijze van magiebinding is de preparatie anders.

Een elixerspreuk is de meest gangbare manier van magiebinding. Elixerspreuken dwingen de natuurlijke magie van de ingrediënten in het baelix en de magie van de elixiër samen te werken, tot de magie zo gestuurd en gevormd is dat ze is opgeslagen in het elixer en een maelix vormt. Hiervoor wordt een variant van wilsmagie gebruikt.
De elixerspreuk is niet dezelfde als een gewone spreuk. Elixerspreuken bestaan uit klanken, ritme en de associatie of intentie van de elixiër. De spreuken bestaan vaak uit een zinnetje dat maar weinig magische betekenis heeft, en soms volslagen onzinnig is. Eventueel worden zelfs betekenisloze klanken gebruikt.
Een moeilijkheid van de elixerspreuk is dat ze moet worden uitgesproken met de klank en het ritme van de taal waarin ze gemaakt is. Hierom is ófwel een goede talenkennis, ófwel een bijzonder goede beheersing van wilsmagie nodig zodat de klank van de stem in de juiste intonatie kan worden gedwongen. Het laatste vereist de grootste inspanning van de twee, omdat de magie op twee manieren tegelijk gebruikt moet worden.
Bij elixerrecepten wordt altijd de taal en/of het dialect van de maker vermeld, om de spreuk goed uit te kunnen spreken. Veelgebruikte elixers hebben soms vervangende spreuken in meerdere talen, om het de elixiër makkelijk te maken. De resultaten van deze spreuken zijn prima, maar de oorspronkelijke spreuk werkt over het algemeen het sterkste.

Arkaancirkels worden gebruikt door beginnende elixiërs, aangezien ze werken als hersensteuntje voor de wil van de elixiër. Gevorderde elixiërs gebruiken de elixerspreuk, die minder werk vereist en betere resultaten biedt.
Het tekenen van een arkaancirkel kan op een willekeurige ondergrond en met een willekeurig materiaal.

Voor het prepareren van een maelix tekent men een buitenste cirkel, waarbinnen de woorden van de de elixerspreuk in hun oorspronkelijke taal in een cirkelvorm worden geschreven. Daarbinnen wordt dan een kleinere cirkel getekend. Daarbinnen trekt men een polygoon met een aantal hoeken dat gelijk is aan het aantal gebruikte ingrediënten. In het midden van de cirkel wordt een klein cirkeltje getrokken, waarna uit alle hoeken van de polygoon lijnen rechtstreeks naar dit centrum worden gezet.

Voor het prepareren van een pelix gebruikt men de arkaancirkel van de maelix, maar buiten de binnenste cirkel en binnen de polygoon wordt nog een polygoon getrokken met een aantal hoeken dat gelijk is aan het aantal extra toegevoegde ingrediënten. (Wanneer er maar één ingrediënt is toegevoegd wordt gebruik gemaakt van een cirkel, bij twee gebruikt men een druppelvorm.) Daarna trekt men de lijnen vanuit de buitenste polygoon richting het centrum, maar onderbreekt ze bij de binnenste polygoon. Vanuit de binnenste polygoon trekt men lijnen uit alle hoeken tot aan het centrum.

Het prepareren van een daelix met een arkaancirkel is tamelijk onpraktisch. Het maken van een daelix ligt over het algemeen buiten de vermogens van een onervaren elixiër, waardoor het maar weinig voorkomt dat een bijbehorende arkaancirkel nodig is.
Een groter bezwaar is een puur praktisch probleem: Voor het maken van een daelix-arkaancirkel gebruikt men de arkaancirkel van de pelix, met binnen de binnenste polygoon een extra cirkel en de laatste spreuk. Over het algemeen is daar eenvoudig te weinig ruimte voor.

Het elixer wordt op het middelpunt van de cirkel gezet, waarna men op het eerste woord van de spreuk gaat staan, en al lopend de volgende woorden uitspreekt. Het proces wordt afgesloten door het elixer uit het centrum te tillen en de middenste cirkel uit te vegen.