Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


Zijbalk

illusionisme

Illusionisme

Illusionisme is een magiemodus, waarmee tijdelijk een schijnbare werkelijkheid opgeroepen kan worden. Het is subtiele modus, waar veel creativiteit en concentratie voor nodig is.

Werking

Bij illusionisme bedenkt een magiër een beeld, geluid of geur en laat deze vervolgens met behulp van magie verschijnen. Om een illusie geloofwaardig te laten zijn, moet een magiër een goed voorstellingsvermogen hebben en moet hij de details van zijn illusie haarscherp in gedachten hebben. Bij illusionisme wordt veel gebruikgemaakt van gebaren. Deze gebaren zorgen er voor dat de magie, die onvoorspelbaar is, makkelijker gestuurd kan worden.

Illusionisme kost weinig magie, maar het vereist wel de meeste concentratie van alle magiemodi. Het kost een magiër veel tijd om de illusie die hij wil oproepen scherp te krijgen in zijn geest en het duurt ook relatief lang om de illusie daadwerkelijk op te roepen. Dit zorgt er voor dat het een vrij trage magiemodus is. Het is voor een magiër niet noodzakelijk om te zien waar hij zijn illusie laat plaatsvinden, maar zeker in het geval van visuele illusies is het erg moeilijk om een geloofwaardige illusie te laten verschijnen.

Leren

Illusionisme is een lastige magiemodus om te leren beheersen. Een leerling moet niet alleen de magie leren beheersen, maar hij moet ook leren zijn geest te ordenen en zijn concentratievermogen te trainen.

Om illusionisme te leren beheersen moet een leerling heel veel oefenen. Door een illusie keer op keer te proberen op te roepen, zal het een leerling langzaam lukken een geloofwaardige illusie te produceren. Wanneer een magiër de eerste jaren succesvol doorloopt, zal het makkelijker worden om nieuwe (soorten) illusies op te roepen.

Soorten illusies

Er zijn vier basisvormen die een illusie kan aannemen. Deze kunnen allemaal gecombineerd worden, maar hierdoor wordt een illusie wel moeilijker om op te roepen en in stand te houden. De vier soorten illusies zijn in oplopende mate van moeilijkheid:

  • Optisch (zichtbaar)
  • Auditief (hoorbaar)
  • Olfactorisch (ruikbaar)
  • Fysiek (tastbaar)

Sommige magiërs zijn in staat om een illusie op te roepen die de smaak beïnvloedt, maar dit gebeurt slechts zelden en over het algemeen wordt aangenomen dat het hier gaat om een combinatie van een fysieke en olfactorische illusie.

Optische illusies

De meest voorkomende vorm van illusionisme is de zichtbare illusie. De moeilijkheid van een optische illusie wordt bepaald door:

  • de grootte;
  • de gedetailleerdheid;
  • beweging;
  • het aantal.

Hoe groter een illusie is, hoe meer magie deze kost. De mate van detail bepaalt vooral hoeveel concentratie de illusie kost. Een illusie die twee keer zo groot is, kost ook ongeveer twee keer zoveel magie. En zo kost een illusie die twee keer zo gedetailleerd is ook ongeveer twee keer zoveel concentratie.

Een bewegende illusie kost veel meer magie dan een stilstaande en het kost ook meer concentratie om de details correct te houden tijdens het bewegen van de illusie. Het oproepen van twee identieke illusies is ongeveer twee keer zo zwaar als het oproepen van één. Wanneer het twee verschillende illusies zijn, zal dit ongeveer twee keer zoveel magie kosten als bij één illusie, maar zal het veel meer dan twee keer zoveel concentratie kosten.

Auditieve illusies

Een andere veelgebruikte soort illusie is de hoorbare illusie. Deze meest voorkomende combinatie is die van de auditieve en de optische illusie. Over het algemeen verbruikt een hoorbare illusie weinig magie. Ze kosten verhoudingsgewijs meer concentratie dan magie.

De moeilijkheidsgraad hangt af van de complexiteit van de illusie. Het laten horen van een losse klank is een stuk eenvoudiger dan het laten horen van een woord of een zin. Meerdere geluiden kosten meer magie en veel meer concentratie dan een enkel geluid. Geluiden die heel natuurlijk zijn voor de magiër (zijn eigen stem, alledaagse geluiden, etc.) kosten minder concentratie dan geluiden die hem minder eigen zijn (bijv. de stem van iemand anders imiteren).

Olfactorische illusies

Het type illusie dat wellicht het minste gebruikt wordt is de ruikbare illusie. Deze vorm verbruikt weinig magie maar vraagt de meeste concentratie van alle soorten illusies. Dit komt doordat het voor een magiër lastig blijkt om een specifieke geur goed genoeg in gedachten te houden. Hoe sterker de geur is, hoe eenvoudiger het oproepen van een ruikbare illusie is.

Fysieke illusies

Het zwaarste soort illusie is de tastbare illusie. Dit wordt ook wel tijdelijk scheppen genoemd en lijkt veel op pure magie, met als verschil dat bij illusionisme het ‘geschapen’ voorwerp weer verdwijnt zodra de magiër de magie opheft.
Deze vorm kost veruit de meeste magie van alle types illusies. De hoeveelheid magie die zo’n illusie kost wordt bepaald door de ruimte die de illusie inneemt. Een holle illusie kost minder magie dan een massieve illusie. Net als bij een optische illusie bepalen de hoeveelheid details, het aantal en de beweging van de illusie hoeveel concentratie het kost om deze op te roepen en in stand te houden.

Gerichte illusies

Een illusie is bijna altijd waarneembaar voor iedereen die in de buurt is, net als bijvoorbeeld het gebruik van elementaire magie zichtbaar is voor iedereen. Soms wordt er echter gesproken over een vijfde soort illusies. Het zou hierbij gaan om illusies die gericht is op de zintuigen van één persoon en dus ook alleen maar door hem waargenomen zou kunnen worden. Hierbij is er echter geen sprake van illusionisme, maar van telepathie.

Het is wel mogelijk voor zeer gevorderde illusionisten om een illusie op te roepen die alleen waarneembaar is door een bepaald ras. Het gaat hierbij bijna altijd om hetzelfde ras als dat van de illusionist. Hierbij geldt dat verwante rassen dit soort illusies makkelijker zullen kunnen waarnemen dan rassen die totaal niets gemeen hebben. Wanneer een nachtelf zo’n illusie opwerkt, zal een landelf deze sneller kunnen waarnemen dan een kobold. Voor meer informatie over rassoorten: rassen

Ontdekken

De kracht van een goede illusie zit in de subtiliteit en de details. Hoe minder opvallend en hoe realistischer een illusie is, hoe moeilijker deze te ontdekken is. Iemand kan zonder magie een illusie ontdekken, wanneer deze niet realistisch is (bijv. een persoon zonder armen, of een paarse appel). Ervaren illusionisten hebben vaak een sterk gevoel hiervoor ontwikkeld, waardoor ze sneller illusies zullen aanvoelen.

Het gebruik van magie kan gedetecteerd worden met wilsmagie en met bepaalde spreuken, maar hiermee kunnen niet alle illusies ontdekt worden. Een goede illusionist kan illusies oproepen die zo subtiel zijn dat deze ook met magie maar moeilijk op te sporen zijn. Om een subtiele illusie te ontdekken heeft een magiër niet zozeer heel veel kracht, maar vooral veel ervaring met en gevoel voor de magie nodig.

Opheffen en manipuleren

Om een illusie te kunnen opheffen, is het veelal nodig de illusie eerst te ontdekken. Dit heeft te maken met de subtiliteit van de magie die een illusionist gebruikt. De illusie van een man die in een ruimte staat is mogelijk gedetailleerd en realistisch, maar niet subtiel. Wanneer een andere magiër hier magie op los zou laten, is de kans groot dat de illusie verbroken wordt. Een illusie die over iets heen gelegd wordt (bijvoorbeeld het verhullen van een kleine opening in een muur) is veel subtieler en is vergelijkbaar met een verflaag. Wanneer een magiër willekeurig magie zou loslaten in de ruimte, is de kans klein dat de illusie verbroken wordt net zoals de kans klein is dat de verf loslaat door heel hard tegen de muur te duwen.

Wanneer de magiër de illusie heeft ontdekt, kan hij heel gericht zijn magie gebruiken om de illusie op te heffen. Hij kan hierbij gebruik maken van opheffingsspreuken, wilsmagie of illusionisme. Om te slagen zal de magiër zowel genoeg kracht als beheersing van zijn magie moeten hebben. De beheersing heeft hij nodig om zijn magie te verbinden aan die van de illusie en de kracht heeft hij nodig om de magie te breken. Meestal is het verbinding maken problematischer dan het daadwerkelijk verbreken van de illusie.

Een illusionist die een illusie van een andere magiër ontdekt, kan ook proberen deze te manipuleren in plaats van deze te verbreken. Hiervoor zal hij ook verbinding moeten maken met de magie van de illusie. In plaats van de illusie te verbreken door heel veel magie te gebruiken, voegt hij er gedoseerd zijn eigen magie aan toe en verandert zo de illusie. Om hierin te slagen zal hij over het algemeen een stuk beter moeten zijn dan de magiër van wie de illusie is.

illusionisme.txt · Laatst gewijzigd: 05/07/2018 21:46 door tetachan