"Deuny!" Huilend trok zijn kleine zusje zich los uit haar moeders armen, rennend richting Deus. Hij draaide zich om en werd plat geknuffeld door zijn zusje.
Allemachtig, wat een dramatische dag. Deus was al geërgerd, maar kon nog een beetje geduld opbrengen. Hij zakte door zijn knieën en dwong zijn zusje wat afstand te nemen. "Klaar nu." Zei hij resoluut. Ze was de hele dag al aan het hangen en jammeren. "Heey," met een zachte hand dwong hij zijn zusje hem aan te kijken, "met moeders hulp kunnen we naar elkaar schrijven. Als ik terugkom ben ik de beste dokter. Nu moet jij geen huilebalk zijn, droog je tranen en oefen je elementenmagie. Hoe beter je wordt, hoe sneller ik je hier op school zie en trots op je kan zijn." Zijn zusje snikte nog wat na en droogde haar tranen en knikte: "'keey.". Ondertussen stond hun moeder al wat dichterbij. "Kom, schat." Hun moeder stak haar hand uit en zijn zusje pakte haar hand vast. "Deus," zei zijn moeder voordat ze haar rug toekeerde, "blijf beleefd, vooral bij vrouwe Mocha. Wordt niet netzoals je vader, dat je je vrienden op een hand kan tellen terwijl je niet genoeg handen hebt om je vijanden te tellen." "Geen zorgen, moeder." Deus knikte. Terwijl zijn moeder en zusje terug naar de kar liepen riep de kleine meid haar broer nog na. "Wel schrijven dan Deuny!"
Deus stak zijn hand op als antwoord en liep zonder om te kijken naar de poort. Zijn zware knapzak was hij nu al zat, en die papieren in zijn hand zorgde ervoor dat hij zich nog onvrijer voelde. Al dat spul zat maar in de weg. Hij wilde de beste dokter worden, maar wilde nu gewoon een grasveld vinden waar hij lekker kon pitten. Terwijl hij flink doorstapte zag hij overal verschillende wezens, niet dat hij daar in geïnteresseerd was. Toch vond hij zo van een afstandje het wel acceptabel om eventuele oude littekens, ziektes of andere verwondingen te lokaliseren. Dat kon immers zijn toekomstige, goed betaalde klant zijn. En eventueel een vrouwtje natuurlijk
[1].
Maar goed, waar moest hij nu heen? En mocht hij die items in zijn knapzak wel mee? Zoals de geïmproviseerde items voor kleine medische ingrepen zoals enkele naalden, materialen voor hechtdraden, klemmetjes en een zaag gemaakt van draad en twee houders? Verder had hij een paar elixers die hij mee gekregen van zijn moeder, al was hij de namen even vergeten. Tot slot had hij ook nog eigen verbandmateriaal en een paar stevige middelen die gebruikt dienen te worden om te verdoven.
Vader had wat mee gegeven zodat hij zich met zijn eigen materialen kon bewijzen in de ziekenzaal, maar ik vraag mij af of dit wel geaccepteerd wordt[2]. Welnu, wie kon Deus de weg wijzen?
