[Drommels drankje ]

[Thexes Mezoeus]

Thexes liep nog enizins verbijsterd het lokaal van Wilsmagie uit met het flesje in zijn handen. Verbijsterd omdat hij om de een of andere reden geen straf had gekregen voor de naam die hij de docente had gegeven en ook omdat hij nu een opdracht had gekregen om kattekwaad in het kwadraat uit te halen. Misschien is dat nog wel een ergere straf dan strafregels dacht de gorgo die al lopend het flesje bestudeerde.

Hij was zo in gedachten dat het enige tijd duurde voordat hij Maybell opmerkte. Hoe lang de fee al naast hem liep[1] wist hij niet.
“Wat een gedoe hè?” zei hij tegen Maybell, “wat moeten we hier nu weer mee?” Thexes knikte naar het flesje terwijl hij dat zei.
"Drommels wat een opdracht," mopperde hij.

[2]

1.	GM, I know. Er komt er nog 1. Als het niet goed is hoor ik het
2.	eerste post voor Maybell

[Maybell Maricuri]

Maybell liep met Thexes mee direct uit het lokaal van Wilsmagie, terwijl ze haar volledige aandacht richtte op het drankje wat in zijn handen zat. Net zoals Thexes zat Maybell ook al in stilte in haar hoofd te bedenken wat ze hier nou mee moesten. Streken uithalen! Streken! Dit was Teemor zijn kant en niet die van haar. Die arme leerlingen verdienden het niet om... om... wat was het drankje ook al weer? Ze keek nogmaals naar het elixer in Thexes' handen. Ze kon het echter niet plaatsen[1] en voordat ze haar ogen goed kon vernauwen om nog beter te kijken, klauterde Teemor van zijn plekje in de zak van haar mantel omhoog om op haar schouder te zitten. Het draakje begon nu uitzonderlijk geïnteresseerd naar het drankje in de gorgo zijn handen te kijken, een duistere glinstering in zijn ogen.

In tussentijd was Thexes al tot leven gekomen en de gehele tijd had hij op automatische piloot richting de Socophon toren gelopen. Ergens betwijfelde Maybell of zij met hem mee de leerlingenkamer in mocht maar wie niet waagt wie niet wint. Als ze toch al regels gingen breken in opdracht van de nimf dan kon ze net zo goed hier beginnen. Het hele scenario zat haar toch al niet lekker en het gaf haar echter kriebels. Teemor gaf een geluidje, blies wat rook uit zijn snuit en had een vreemde twinkeling in zijn ogen. Zijn poten klemden zich vast in de stof van haar mantel, zakte door zijn knieën en zwiepte zijn staart speels van links naar rechts. Maybell had moeten zien aankomen wat dit betekende maar ze had het veel te druk met Thexes die nu zijn zorgen openbaarde naar Maybell.

"Ik weet het niet, Thexes. Ik weet niet zo goed wat ik hier van vind." Met haar onbezette arm krabde ze aan haar slaap. "Al de andere leerlingen verdienen het niet om het leven zuur gemaakt te worden en ik vind het juist leuk om met mensen van de andere afdeling om te gaan! Waar is deze afdeling strijd nu weer voor nodig. Ik weet dat Merifel een reputatie heeft om de andere afdelingen te treiteren maar ik ben er niet zo een!" Ze zuchtte diep en Teemor keek haar teleurgesteld en haast verontwaardigd aan dat ze deze kans om kattekwaad uit te halen niet met beide handen aan nam. "Ik weet niet eens wat het doet. Wat nou als het een gevaarlijk drankje is. Kunnen we wel een drankje aannemen van zo'n wildvreemde nimf? Wat nou als iemand oerlelijk word en we dat niet meer terug kunnen draaien? Je weet maar nooit wat die nimf erin heeft gedaan!" Ze gooide haar handen de lucht in en Teemor vloog verontwaardigd van haar schouder en cirkelde om Thexes heen in de lucht. "Misschien moeten we eerst maar eens bekij---" Voordat ze was uitgesproken had Teemor een snoekduik gemaakt uit de lucht en het potje met het drankje uit Thexes' handen gegrist. "Teemor?!" Teemor luisterde echter niet en vloog in de lucht, hing buiten het bereik van hun handen en trok de kurk af van de fles om vervolgens een klein scheutje in de palm van zijn linker poot te gieten. Maybell trok bleek weg en vloog linea direct de afstand tussen haar en Teemor in om het elixer van Teemor's klauwen te grissen en hem buiten zijn bereik te houden. "Wat heb jij in dat bolle koppie van je gehaald om een ongeïdentificeerd elixer aan te raken?! Wat had je gedaan als het een martel drankje was, mmh?! Of een drankje wat je wenkbrauwen doet ontvlammen?! Je hebt geen eens wenkbrauwen! Maar dit drankje had je net zo goed een paar kunnen geven, ook al ben je een draak--" Maybell hield de poot van Teemor in haar handen en keek naar de verschillende kleuren en patronen van paars en geel die nu Teemor's eerdere rode schubben nu kleurden. De inhoud van het drankje daalde nu pas bij haar.

"Thexes!" Riep ze hees, ondanks dat de jongen nog maar een meter of twee verderop stond. "Thexes moet je kijken! Het is Sekkekkit! Een oud feeën drankje. We gebruiken het vaak tijdens feesten. Compleet onschuldig." Ze kon iedere god wel de hemel in prijzen. Er was niets met haar draakje aan de hand, maar toch kon ze het niet laten om Teemor stevig tegen haar aan te trekken, en hem goed te knuffelen. "Jij domme draak dat je rondvliegt..." Mompelde ze met Teemor's gezicht tegen die van haar aan gedrukt, terwijl de bibliotheek draak in kwestie zijn best deed om zich van Maybell's grip te bevrijden. Ze landde en Teemor kroop weer op haar schouder, hijgend nadat hij zich eindelijk uit Maybell's wurgende greep had bevrijd.

1.	Het drankje is van een te hoog niveau voor Maybell haar klas om te weten wat het drankje doet.

[Valerie Yaella De LaFayette]

Vanuit een luie stoel bij de haard had een jonge phaosfee alle heisa aanschouwd. Ze had de les wilsmagie helemaal geskipt, ze moest alleen maar lachen om dat ukkie dat voor de klas stond en dat zou de les toch alleen maar verstoren. En eigenlijk vond ze haar plekje in de luie stoel in een verder rustige leerlingenkamer wel prima. Het was een uitstekend moment geweest om haar elementaire magie te oefenen.

Toch deed alle heisa haar opstaan. Ze kwam uit haar stoel en liep naar het iet wat vreemde tweetal. Wat die groene hier deed, was Valerie een raadsel, maar ze was groen dus dat betekende vast dat er iets leuks ging gebeuren. Een raaf vloog in de richting van het drietal en besloot op Valeries schouder te gaan zitten. Met zijn kraaloogjes keek hij naar het flesje.
"Wat hebben jullie daar?" vroeg ze geïnteresseerd terwijl ze naar het drankje wees. Ze wist dat ze van wilsmagie afkwamen en ze zag nog niet helemaal voor zich hoe dat drankje met dat vak te maken had.
"Wat moeten jullie daarmee doen? Er was net toch wilsmagie?"

[Thexes Mezoeus]

Die drommelse draak had het flesje uit zijn handen gegrist en een slokje genomen. Maybell foeterde al genoeg op het diertje dus voor Thexes volstond binnensmonds gegrom.
Net als Maybell zag hij de kleurverandering en hij mompelde Sekkekkit op het moment dat de fee het uitriep.

De slangen dansten enthousiast op zijn hoofd terwijl een grijns van oor tot oor op het gezicht van de gorgo verscheen.
“Gelukkig maar Maybell, inderdaad volledig onschuldig!”

“Oh hi Valerie,” groette hij de phaosfee, “we hebben een opdracht gekregen om streken uit te halen en moeten daarvoor dit flesje gebruiken met Sekkekkit.”

Op het moment dat het woord streken voorbij kwam daalde de stemming van Thexes. Hij had werkelijk geen idee wat ze uit moesten halen.

“Ik vraag me alleen af hoe je hier nu echte streken mee kan uithalen.”
Plots besefte de Gorgo dat hij de opdracht had gekregen. Dat Maybell zich ermee bemoeide vond hij prima. Maybell stond hoog op de lijst van favoriete Myrofas, maar Valerie wist er nu ook vanaf. In het tempo dat hij tegen iedereen liep te vertellen dat hij streken ging uithalen zat hij nog voordat hij er een had kunnen bedenken op het kantoor van de mentor.
“Je zal nu wel mee moeten doen Valerie,” zei hij serieus tegen het meisje, “en verder mag niemand het meer weten, goed?”

Hij keek beurtelings Maybell en Valerie aan.
“Als we het daar over eens zijn moeten we maar eens gaan verzinnen wat we kunnen doen.”

[Maybell Maricuri]

Eenmaal veilig op de grond, bleken ze de aandacht van een erg jonge phaosfee getrokken hadden. Maybell haar enthousiasme zou nu meteen ingedampt zijn, ware het niet dat de phaosfee in kwestie een uiterst interessante compagnon had die nu met pikzwarte kraaloogjes naar Teemor stond te staren. Teemor in reactie daarop, stak zijn nekschubben op, terwijl hij zijn kop oprichtte en zijn borst naar voren bolde. Maybell draaide haar hoofd naar hem op en kneep haar ogen tot spleetjes naar het draakje. "Als je het maar laat om ruzie te gaan zoeken. Ik heb voorlopig al genoeg kopzorgen aan jou gehad."

In reactie op Teemor's bibbergedrag liep ze dichter naar het meisje die Thexes had aangesproken als 'Valerie' en bekeek de raaf van alle kanten. "Fascinerend. Niet ongehoord voor raven of kraaien om zich aan een persoon te hechten, maar ik heb ze nog nooit zo tam gezien als ze niet gefokt zijn. We verkochten ze zelf ook, maar ik betwijfel of deze raaf gefokt was om een kalmere natuur te hebben tegenover myrofas. Komt hij uit het wild?" Bij het zien van het dier werd het gehele elixer al lang en breed vergeten, ondanks dat de flacon nog steeds stevig in haar handen was geklemd.

“Als we het daar over eens zijn moeten we maar eens gaan verzinnen wat we kunnen doen.” trok Maybell uit haar geratel over het dier en keek ze terug naar Thexes, wanneer ze naar hem terug huppelde en hem de flacon overhandigde. Het was zijn opdracht, zijn streek, maar ze zou hem helpen. Thexes was immers één van haar vrienden nu en ze zou hem helpen waar nodig. Daarnaast betekende dit dat ze één kans minder had om zelf gepakt te worden met een streek.

"Als je niet wil dat iemand het hoort dan kunnen we beter een ander plekje opzoeken om te overleggen." Fluisterde ze zachtjes. "De leerlingenkamer is niet het meest onopvallende plekje om te zijn. Kijk maar naar Valerie die meteen al vroeg wat er gaande was. Daarnaast," Ze keek schichtig om zichzelf heen. "weet ik niet hoe lang het duurt voordat ik hoogstpersoonlijk door jullie torenhoofd vriendelijk word verzocht op te hoepelen uit de Socophon leerlingenkamer."

[Valerie Yaella De LaFayette]

Chagrijnig keek ze naar de gorgo.
"Ik had toch al eens gezegd dat je me geen Valerie mag noemen," zei ze en balde haar vuisten eventjes langs haar lichaam. De gorgo mocht dan groter en ouder zijn, ze was zeker niet bang om hem duidelijk te maken waarom hij haar bijnaam moest gebruiken.

Bij het horen dat er streken uitgehaald moesten worden, veranderde haar uitdrukking terug naar de vrolijke, lieve, Valerie.
"Oeh leuk!" zei ze enthousiast. "Natuurlijk doe ik mee, jij gaat me niet zeggen dat ik niet mee mag doen. Streken zijn leuk! Wel enigszins jammer dat we met die groene erbij Merifel niet kunnen pesten." Het kan Valerie persoonlijk vrij weinig schelen of ze hiermee de gevoelens van de fee of de gorgo kwetsten.

Nero maakte wat geluid toen het draakje zijn schubben opzette.
"Ja hij is tam. Het is een kauwtje, zoals je kunt zien." Valerie had wel verwacht dat de fee beter wist over welke dieren ze praatte, ze maakte een duidelijke beginnersfout door een kraai en een kauw niet te kunnen onderscheiden. Makkelijk hield ze haar vingers bij het kauwtje en het duurde niet lang voordat Nero erop sprong.
"Hij komt uit de tuin en ik hem 'm zelf grootgebracht. H? Nero." Bij het horen van zijn naam, maakte het kauwtje nog wat geluid voordat Val hem over Teemor's hoofd naar een kast stuurde. Zijn blauwe kraaloogjes keken door de leerlingenkamer heen, op zoek naar glimmende objecten.

"Het vliegplateau is altijd heerlijk rustig, veel myrofas durven daar helemaal niet te komen," zei ze terwijl ze richting de deur van de leerlingenkamer liep. Ze dacht even na. "We kunnen natuurlijk Heracor pesten, of kijken of we een van de leraren te pakken kunnen krijgen. Dat laatste is natuurlijk helemaal episch."