Mythologica

De Mythologica is het scheppingsverhaal van de Myrofas. Het begint voor aanvang van de tijd, en geeft een geheel eigen kijk op het ontstaan van de wereld en de Myrofaspopulatie. In het boek wordt uitleg gegeven over het ontstaan van de diverse Heersers (goden) van de Myrofas, de redenen dat ze bij specifieke volken of rassen horen, en de onderlinge concurrentie en strijd.

In de Mythologica komen alle goden van de Myrofas aan bod, hoewel sommigen van hen meer uitgebreid ter sprake komen. De goden zijn, in volgorde van belangrijkheid:

• Abilad is de oppergod. Hoewel hij zich altijd afzijdig houdt is hij absoluut de meest machtige en grimmige van de goden.
• Amina is de oermoeder, het wezen waaruit de meeste bestaande Myrofasvolken afkomstig zijn. Zij is na Abilad de meest machtige godheid, maar gebruikt haar macht maar zelden op grote schaal. Liever bewaart ze de vrede en helpt stervelingen ongemerkt met hun problemen.
• Mespotan is de gekozen voorzitter van de vergadering van goden. Hij heeft geen volk dat hem vereert, maar de andere goden, op Abilad en Amina na, staan onder hem.
• Olki is een trickster, een godheid die van practical jokes houdt die voor anderen bepaald niet grappig zijn. Hij is slim en geslepen, maar wordt meer dan eens het slachtoffer van zijn eigen slimmigheden.

Snel overzicht

God	Macht over	Beschermt	Geslacht	Groep
Abilad	Alles, maar magie in het bijzonder		Man	Oppergod
Amina	Alles, maar natuur in het bijzonder		Vrouw	Oergodin
Mespotan	Andere goden		Man	Ali-Den
Ikatur	Wetenschap, filosofie, strategie	Centaurs	Man	Alevimet
Arya	Bescherming	Fauns	Vrouw	Alevimet
Hattel	Aarde, kracht, onderwereld	Aardmannetjes en trollen	Man	Ali-Den
Irunia	Kunsten	Fauns	Vrouw	Ali-Den
Vanas	Natuur, geschiedschrijving, dag	Landelfen en luchtelfen	Man	Ali-Den
Cerce	Olki, Hattel, nacht, zilver, jacht	Nachtelfen en weerwolven	Vrouw	Ali-Den
Zeno	Oorlog, wraak, slaap	Phaosfeeën	Vrouw	Ali-Den
Wechtan	Muziek, wijn, feest	Feeën	Man	Ali-Den
Olki	List, ijzer, vampiers	Weerwolven	Man	Ali-Den
Ygserat-Kervas	Water, storm, aardbevingen	Sirenen	Man	Zelrret
Mortos	Edelmetalen, ijver, vuur	Dwergen	Man	Zelrret
Sprilas	Wouden, lucht, hout	Nimfen	Man	Zelrret
Sselen	Sluipmoordenaars, steen, beeldhouwen	Gorgonen	Man	Ali-Den
Aethel Athiké	Liefde, vruchtbaarheid	Kobolden	Vrouw	Godin? Halfgod?
Unthor	Bliksem, statisticiteit	Gnomen	Man	Halfgod
Aketvas	Tuinen	Kabouters	Man	Halfgod

Het ontstaan van de goden

Volgens de Mythologica ontstond de eerste god tegelijkertijd met het ontstaan van de kosmos. De eerste god was de godin 'Iets' of Amina. Zij ontstond tegelijkertijd met het 'Ergens', een niet nader gedefinieerde plaatsbepaling die waarschijnlijk simpelweg het bestaan van ruimte en plaats aanduidt. Door haar ontstaan en het ontstaan van Ergens verstootte ze het 'Niets' en het 'Nergens' uit het bestaan.

Amina werd overvallen door het Gevoel van Leegte en Gemis waardoor zij tot het besef kwam dat naast 'Iets' en 'Ergens' nog het 'Iemand' miste. Zij schiep Iemand of Abilad door hem te roepen.

Abilad blijkt bij zijn ontstaan machtiger en sterker dan Amina, die één voor één de kunsten voor hem schept en tot uitvoer brengt. Hierbij schept ze onder andere de eerste levensvorm van de Myrofas, de Isthetet (Isthetet Letterlijk: Anderen). Maar Abilad is jaloers en straft haar met het beperken van haar macht, en maakt van haar een woonplaats voor de Myrofas. Amina is dus 'Moeder Aarde'.

Alevimet

Nadat Amina van haar macht is beroofd door Abilad neemt hij haar tot vrouw en hierdoor ontstaan de eerste twee ondergoden, Arya (godin van de Faunen) en Ikatur (god van de Centaurs). Deze twee ontvangen van hun vader Abilad een beetje macht (letterlijk: een draadje macht) waardoor zij al bestaande dingen kunnen herscheppen naar hun wensen. Arya en Ikatur zijn de zogenaamde Alevimet (Alevimet Letterlijk: Eerstelingen).

Ali-Den

Arya en Ikatur herscheppen vervolgens hun eigen benen tot acht broers en zussen, de Ali-Den (Ali-Den Letterlijk: Eerste-Vlees). De hierdoor ontstane goden staan officiëel onder Arya en Ikatur zelf, maar in sommige gevallen zijn zij later in rang boven hen gekomen. Hun namen zijn: Hattel (god van de Aardmannetjes, Trollen en Knottrollen), Irunia (godin van de Faunen met Arya), Vanas (god van de Landelfen), Mespotan (goden-heerser), Zeno (godin van de Phaosfeeën), Derunia (ex-godin), Wechtan (god van de Feeën) en Olki (schepper van de Vampiers, nu god van de Weerwolven).

Sselen

Na een ruzie tussen Ikatur en Mespotan, bijgestaan door Hattel, ontmoeten de drie goden een sprekende slang, die onder bevel van Amina blijkt te staan. De slang vervloekt Hattel, waardoor deze voor altijd aan de zaal is vastgebonden waar de slang zich bevond. Deze zaal is tegenwoordig de troonzaal van Hattel.
De slang Sselen (god van de Gorgonen) neemt in de vergadering van de goden de plaats in van Hattel, en wordt daardoor een halfgod. Mespotan wordt hierna de heerser van de goden, en staat daarmee hoger in rang dan de Alevimet Arya en Ikatur.

Zelrret

Na de aanname van Sselen als godheid wordt het aantal goden nogmaals uitgebreid door de toevoeging van de Zelrret (Zelrret Letterlijk: Kiemen). Derunia, godin van de zang, voelt zich eenzaam en smeekt Abilad om een levensgezel, tot hij er haar een geeft. Om onbekende reden schiep hij tegelijkertijd nog twee goden. De zo ontstane goden zijn Ygserat-Kervas (god van de Sirenen), Mortos (god van de Dwergen) en Sprilas (god van de Nimfen).

Cerce

Het ras van de Elfen splitst zich na een broedertwist, waarbij het ras 'nachtelf' ontstaat. Vanas, die ziet dat zijn volk in tweeën is gedeeld trekt zichzelf in vertwijfeling óók in twee stukken. Zijn linkerhelft is vrouwelijk, en wordt de godin Cerce, godin van de Nachtelfen. Zijn rechterhelft blijft Vanas, god van de Landelfen. Mespotan keurt deze deling goed, maar verbiedt verdere delingen. Elke god die zich vaker dan één keer deelt zal niet langer een god zijn, maar wordt een gewone sterveling.

Derunia

Ygserat-Kervas maakt in een woedende bui korte metten met zijn vrouw Derunia: hij verscheurt haar in elf delen. Door de vloek van Mespotan zijn deze delen niet langer goddelijk, hoewel ze nog altijd in leven zijn. Olki vormt uit deze delen voor zijn plezier elf vrouwengestaltes, lijkend op Derunia en daarom volledig bevederd en met vleugels. Deze wezens, de oorspronkelijke elf Sirenen haten en vereren Ygserat-Kervas, omdat hij hun man én moordenaar is.

Aethel Athiké, Unthor en Aketvas

Hattel, in de gedaante van een nachtelf, ontvoert een landelfenvrouw en trouwt haar. Het is onbekend of hij haar tot godin heeft gemaakt of dat ze landelf bleef. Wat wel een feit is, is dat de Kobolden haar als hun godin vereren. In deze verering zijn twee stromingen te onderscheiden: de 'levende Aethel' en de 'dode Aethel'. De eerste groepering gelooft dat Aethel Athiké door Hattel tot godin is gemaakt en nog altijd leeft. De tweede groepering gelooft dat ze na een lang leven is overleden. De meeste myrofas geloven de laatste groepering. Hattel verwekte twee zoons bij Aethel Athiké, of Aethel de Schone: Unthor, god van de Gnomen en Aketvas, god van de Kabouters.
Unthor en Aketvas zijn de enige twee half-goden die ook als volledig god worden beschouwd.

Godeniconen

Abilads icoon "Psyldrerm" (Zonneoog) bestaat uit een open en een gesloten oog. Het open oog is boven het gesloten oog geplaatst. In het open oog is een pupil met stralen uitgebeeld, een schematische afbeelding van een zon. Het open oog met de zon verbeeldt Abilads almacht en alwetendheid, het gesloten oog zijn slapende toestand. Het zonneoog geeft aan dat Abilad een god is waar niet mee te spotten valt, een god die alles ziet en alles weet ondanks het feit dat hij slaapt. Psyldrerm wordt vaak opgehangen boven deuren als afbeelding om myrofas met kwade bedoelingen te weren.

Cerces icoon "Memythit" (Maangodin) bestaat uit een spits vrouwenfiguurtje met vier armen boven een liggende maansikkel. Twee van de armen zijn omhooggeheven, twee van de armen wijzen naar beneden. De maansikkel verbeeldt Cerces heerschappij over de maan en de weerwolven. De naar beneden wijzende armen verbeelden Cerces wereldse macht over weerwolven en elfen. De geheven armen verwijzen naar haar hemelse macht over Hattel en Olki. De vrouwenfiguur verbeeldt Cerce zelf.

Aethel Athikés icoon "Di Destri" (De Vrouwe) bestaat uit een mollig vrouwfiguurtje zonder armen. Haar uitgesproken vrouwelijke vorm die haar borsten en heupen benadrukt vindt haar oorsprong in haar vruchtbaarheidscultus. Haar armen ontbreken omdat zij niet wordt gezien als handelende maar als een lijdzame en verdraagzame godin die haar roeping voornamelijk vindt in het moederschap en haar status als echtgenote van Hattel. Di Destri wordt vaak gebruikt door vrouwen als vruchtbaarheidsamulet. Het is een geliefd huwelijkscadeau voor de bruid.

Sselens icoon "Sstheleless" (Beschermheer) bestaat uit een slang met uitgestoken tong en beschermend opgekrulde staart om de wereldbol. De tong herinnert aan het spreken van Sselen, en de opgekrulde staart herinnert aan zijn beschermende functie onder Amina's leiding tijdens de periode van de Tweede Twist. Sstheleless wordt door alle rassen gebruikt als amulet om bescherming van de goden af te smeken.